آیا مومک برای پوست خطر دارد؟
حوالی عید , خیلی از خانم‌ها برای «مومک» پرتاب کردن , از آرایشگاه‌ها وقت میگیرند البته آیا موم پرت کردن هیچ خطری برای پوست ندارد؟ …
موم انداختن , روشی موقت برای برداشتن موهاست که باعث کندن موها از ریشه می گردد . موهای نو بعداز گذشت ۲ تا ۸ هفته آغاز به پرورش دوباره می نمایند . می‌گویند در شرایطی‌که از موم انداختن برای یک سری سال متمادی استفاده شود موهای ضخیم کم کم نازک‌تر شده و تراکم‌شان کمتر میشود . با پزشک مریم یوسفی درباره همین طرز و خطرات و مزایای پوستی آن به مذاکره نشسته‌ایم .
بهترین طرز برای موم انداختن چیست؟
موم انداختن به‌این شکل انجام می گردد که یک لایه نازک از موم گرم روی پوست مالیده شده و آنگاه یکدست , صفحه یا این که زرورق روی آن قرار میگیرد و بعداز مالش در سمت بر خلاف رشد موها از سطح پوست برداشته می شود . به‌این روش «استریپ واکس» گفته می گردد و در مقابلش «هارد واکس» موجود است که درین روش از لایه ضخیم‌تری از موم به کارگیری می شود ( خیر از پارچه ) و برای اشخاصی که پوست حساسی دارند مناسب‌تر است .
بهتر است موهای کدام بخش‌های تن را موم بیندازیم؟
بخش ها شایعی وجود دارد که موم انداختن برای آنها انجام می شود : اندام فوقانی , زیربغل , کشاله‌ران , اندام تحتانی , تنه و منطقه تناسلی . توصیه میشود موم پرتاب کردن در بخش ها زیربغل , کشاله‌ران و منطقه تناسلی به دلیل این که موهای کلفت و پرپشتی دارا هستند به جهت عوارض احتمالی بعدی و تحریک غدد لنفاوی منطقه‌ای , منفعت نشود . در درون گوش , درون بینی , مژه , پلک , ناحیه تناسلی آقایان و نوک پستان نیز نباید از موم مصرف شود . به تازگی گونه های خاصی از موم به بازار آمده که می‌توان از آن مدل به موم جلبک دریایی اشاره نمودکه هر چند پایه دریایی دارااست ولی در هر مورد عوارضی شبیه با شیوه مرسوم موم پرت کردن و احتمال انتقال عوامل بیماری‌زای جلبکی داراست .
و چه عوارضی دارد؟
درد , سوختگی با موم داغ , آلرژی تماسی با موم یا پارچه , انتقال عوامل بیماری‌زا , فولیکولیت و دکتر عمل بینی در مشهد , خون‌ریزی و کبودی , کهیر , ترکیدگی پوست , برآمدگی‌های قرمز در تراز پوست , فرو رفتن موها به درون پوست و تغییررنگ قهوه‌ای در محل رشد موها .
و چطور عوارضش را کم کنیم؟
قبل از انجام کار به جهت پرورش موها توجه فرمائید تا احتمال فرو رفتن موبه درون پوست و التهاب و چرکی شدن ( فولیکولیت ) به دست کم رسد . گاهی در ادامه این فولیکولیت‌ها فرد موهای فرورفته را بازنویسی کرده و سعی بر خارج آوردن آنان می‌کند که همین فرمان به التهاب بیشتر منجر شده و درنهایت قهوه‌ای شدن محل که احتمالا برای مدت‌های طولانی باقی بماند , ایجاد میشود . حتما حرارت موم قبلی از تماس با تن می بایست کنترل شود . احتمال حساسیت به پارچه , ورقه و خود موم احتمالا وجود داشته باشد که به‌صورت قرمزی , خارش , تورم و حتی ساخت تاول می تواند بروز نماید .
استفاده از موم و کاردک و وسایل مشترک در آرایشگاه ضرری ندارد؟
چرا ; مکررا چشم شده است که زگیل خصوصا در منطقه تناسلی به جهت استعمال از کاردک , موم یا این که ظرف مشترک انتقال پیدا می نماید . ویروسی هم هست که میتواند در اثر وسایل مشترک منتقل گردد . انتقال قارچ‌های سطحی پوست , عفونت‌های باکتریال و هپاتیت‌های ویروسی و ایدز نیز امکان‌پذیر است . پس مطلقا باید توجه شود که از ظرف‌های یک‌بار مصرف , موم جدا و کاردک و پارچه مجزا برای هر شخص استعمال شود . بهتر است در مناطقی که موهای کلفت و پوست اصلی دارند ( حوزه تناسلی و زیربغل ) به جای پارچه یا زرورق و کاغذ از پدهای منحصر به فرد مصرف شود . پارچه‌های مصرفی خوبتر است از اشکال هیپوآلرژیک باشند و جنس وحشیانه نداشته باشند .
و چه اشخاصی نباید از مومک استفاده کنند؟
اشخاصی که زیر درمان با داروهای لایه‌برداری مثل ترتینوئین و ایزوترتینوئین می‌باشند به علت اینکه پوست‌شان راحت‌تر در گیر ترکیدگی و شکنندگی می شود , بهتر است از موم پرت کردن بهره نکنند و به ویژه از موم پرتاب کردن در بخش ها دچار به زگیل , مولوسکوم , عفونت‌های قارچی و باکتریال , خال یا این که پوست تحریک شده , شکاف‌دار و آفتاب سوخته اجتناب کنند .
موم ; اشکال و اقسام
موم گرم
استعمال از «موم گرم» شایع‌ترین روش مورد سود است . این موم فورا بعداز استعمال در مرحله پوست با پارچه برداشته میشود و از رزین , موم پارافین , شربت گلوکز و عسل ساخته میشود . این شیوه سریع بوده و برای بخش ها وسیعی در یک جايگاه استفاده میشود و راه قابل قبولی برای انواع موهای ظریف و خشن است و میتواند موهایی با ریشه‌های سفت و عمیق را برداشت نماید . رشد دوباره موها به صورت ظریف‌تر فیس می‌دهد . از مضرات این منش می‌توان به باقی ماندن موم در سطح بدن , حساسیت پوستی بیشتر و فرو رفتن گیسو به باطن پوست اشاره کرد .
موم داغ
این روش , قدیمی‌تر است و امروزه کمتر استفاده میگردد . در این شیوه موم در مرحله پوست سرد میگردد و آن گاه برداشته می گردد . این شیوه خوب تر از طریق پیشین سبب به دام پرت کردن موها میشود و برای بخش ها کوچک با موهای کلفت مناسب‌تر است .
موم سرد
در این منش , موم به طور فراهم روی صفحات پارچه‌ای یا این که کاغذی قرار میگیرد . بعضی از پزشکان , موم پرتاب کردن را در افراد دیابتیک , مبتلایان به وریدهای واریسی یا این که آنهایی که گردش خون محیطی ضعیفی دارند , سفارش نمی کنند ; زیرا درین افراد احتمال عفونت اضافه است .
[ بازدید : 102 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]
